Yazd and Saryazd

Created on Thursday, 24 October 2013 02:21 | Last Updated on Wednesday, 11 June 2014 16:00 | Written by Administrator | Print | Email | Hits: 3315
On October 20, the team met with senior officials of the International Center on Qanats & Historic Hydraulic Structures (ICQHS) (1), a UNESCO water-related research centre for coordinating information, research, preservation and promotion of historic underground water aquaducts called qanats that exist in northern Africa, southern Europe, Middle East, China and elslewhere. We are grateful to Dr. Semsar Yazdi, Director and Mr. Labbaf Khaneiki, senior expert, of ICQHS, and Dr. Ghafoori, Managing Director, Yazd Regional Water Authority for attending.
The team then toured the Water Museum (2) with an ICHTO-appointed guide. It had a beautiful central courtyard, a room of coloured doors and paintings of ladies of the Qajar dynasty, and many excellent displays and explanations in various subterranean rooms.
After wandering the shaded back alleys of historical old town Yazd, with a labyrinth of rammed earth walls with cob veneers, flying arches and rooms above (connecting both sides of the narrow mud lane ways), neighbourhood squares and mosques, and private courtyards with wet or dry pool and fountains, and tall windcatchers, for which Yazd is so famous, the team ventured to the cloth-covered Morshed Gardens Tourist Assembly for lunch, in the Zoroastrian section of Yazd. It has a tiny attached hotel with a charming courtyard.
Then they drove south to the village of Saryazd (3,4), to tour its deserted rammed earth fortress,of the 1-9th century, several historic qanats, cisterns with windcatchers, and 2 caravanserai. The village square, with a glorious inventory of colourful flowers, was under renovation, to welcome tourists that will come one day. They toured the restored Robat Nou Caravanserai and a caravanserai across the way that was under restoration. It was interesting to see the application of local materials and old methods coming together in modern upgrades, as the roof was being plastered with earth, before the tiles were relaid.
As the sun disappeared from the desert floor, behind distant mountains, the team scurried to the Pahlavan-Pour (Persian) Garden in the village of Hossein Abab with its central mansion and qanats. It is under restoration for a future resort.
We learned many lessons from the people and sites along the way. ICHTO facilitated the process, by providing local guides and keys to unlock the secrets of the buildings, fortress, old houses and vernacular architecture and bridge time, stories and history.

یزد، باغ مرشد، روستای سریزد، کاروانسرای رباط نو، باغ پهلوان‌پور

گروه «راه ابریشم تا آشتی» در تاریخ ۲۰ اکتبر (۲۸ مهرماه)، به منظور تبادل اطلاعات، تحقیقات در مورد حفاظت و نگهداری و نیز ترویج سازه‌های آبیِ زیرزمینیِ موسوم به «قنات» که در شمال آفریقا، جنوب اروپا، خاورمیانه، چین و جاهای دیگر نیز وجود دارند، با مقامات ارشدِ «مرکز بین‌المللیِ قنات‌ها و سازه‌های تاریخی آبی» (۱)، یک مرکز تحقیقاتی مرتبط با آبِ وابسته به یونسکو، دیدار کرد. سپاسگزار دکتر سمسار یزدی (رئیس مرکز)، آقای لباف خانیکی (کارشناس ارشد مرکز) و دکتر غفوری (مدیر شرکت سهامی آب منطقه‌ای یزد) هستیم که در این دیدار حضور داشتند.

گروه سپس با همراهی راهنمای «مرکز بین‌المللیِ قنات‌ها و سازه‌های تاریخی آبی» از «موزه‌ی آب» (۲) دیدن کرد. موزه‌ی آب حیاط مرکزی زیبایی دارد، اتاقی با درهایی رنگین و نقاشی‌هایی از زنان دوره‌ی قاجار، و بسیاری دیدنی‌ها و شنیدنی‌های بی‌نظیر در اتاق‌های تودرتو.

پس از گشت‌وگذار در کوچه‌های خلوتِ سایه‌دارِ شهر کهن و تاریخی یزد، با هزارتویی از دیوارهای کاه‌گلی، تاق‌های کوتاه و اتاق‌هایی بالای آنها (که دو سرِ کوی‌های گلی را به هم وصل می‌کنند)، میدانک‌ها و مسجدهای محل، و حیاط‌های شخصی با حوض‌هایی با آب یا بدون آب و فوّاره‌هاشان، و البته بادگیرهای بلندی که یزد بیش از هرچیز به آنها شُهره است، گروه برای صرف ناهار راهی مجتمع گردشگری «باغ مرشد» در بخش زرتشتی‌نشینِ یزد شد، مجتمعی که هتلی نُقلی با حیاطی باصفا هم در کنارش دارد.

سپس گروه با اتومبیل به سمت جنوب راندند، روستای سریزد (۳و۴)، تا از قلعه‌ی متروکِ کاه‌گلی‌اش متعلق به دوره‌ی ساسانیان، و نیز چندین قنات قدیمی، آب‌انبارهای بادگیردار و ۲ کاروانسرا دیدن کنند. میدانک روستا، با گل‌های گوناگون و رنگارنگش، در دست بازسازی بود تا خوشامدگوی گردشگرانی باشد که روزی به آنجا خواهند آمد. گروه سپس از کاروانسرای بازسازی‌شده‌ی «رباط نو» و کاروانسرایی دیگر در سمت مقابل که در دستِ بازسازی است دیدن کرد. جالب بود مشاهده‌ی اینکه چگونه مصالح بومی و روش‌های قدیمی چنان روزآمد مورد استفاده قرار می‌گیرند که در کنار هم جلوه‌ای امروزی می‌یابند، چنان که بامِ بنا را پیش از تعویض کاشی‌ها با خاک می‌پوشاندند.

همچنان‌که خورشید در افقِ کویر از دیده پنهان می‌شد و در دوردست پشت کوه‌ها فرو می‌رفت، گروه شتابان خود را به باغ پهلوان‌پور در روستای حسین‌آباد رساند، با عمارت مرکزی‌اش و نیز قنات‌هایش. باغ در دستِ بازسازی‌ست تا در آینده تبدیل به تفریحگاه ـ اقامتگاه شود.

در راه، از آدم‌ها و مکان‌ها بسیار آموختیم. «مرکز بین‌المللیِ قنات‌ها و سازه‌های تاریخی آبی» با در اختیار گذاشتن راهنماهای محلی و کلیدهایی برای گشودن قفل‌های پنهانِ بناها، قلعه‌ها، خانه‌های قدیمی و معماری‌های بومی، و نیز با زدن پلی در زمان و تاریخ و داستان‌هایش، راه را بر ما هموار ساخت.

به فارسیِ پژمان طهرانیان

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

References:
1) ICQHS
3) A. Burke, V. Maxwell, I. Shearer, Iran, Lonely Planet, 2013, Saryazd, p. 186
Write comment (0 Comments)

Kerman and Bāgh-e Shāzdeh Gardens (Shahzadeh Garden)

Created on Thursday, 24 October 2013 01:40 | Last Updated on Wednesday, 11 June 2014 16:00 | Written by Administrator | Print | Email | Hits: 2698
Bāgh-e Shāzdeh (Shahzadeh Garden, 1-4), is one of Iran's finest secrets and one of the world's greatest gems. It is near Māhān, 45 km south of Kerman in south central Iran. It is also near the hottest place in the world (5). Yet it is brimming with life and vitality. It is a vision of the future and the taste of paradise (6).
This glimpse of Paradise, was built for a local governor of Kerman province in the late Qajar dynasty,1878. He died before it was completed, so the buildings were never finished. This is particularly noticeable in the contrast between the lower entrance gate which is lavishly adorned in details, and the upper residence, plain and simple, but uncompleted.
It is a walled garden, as defined by the old Persian word, pairi.daêza (6), in this case also terraced and stepping down the natural incline of the land with 12 waterfalls, and 60 steps with fountains interspersed in between, with trees on either side and flowers along the way.
The old historic wooden doors to the rat race and real world outside are closed at 10:00 PM and remain locked until 7:00 AM. It creates a safe and sound, secure and relaxed community of overnight visitors and (secular) pilgrims. The main buildings and walkway are lit at night. Breakfast was in the sun, with an exclusive view looking up along the entire central axis of the garden.
This amazing place, a multi-purpose development, is simultaneously:
1) an oasis in the desert
2) a hybrid European-Persian designed Garden
3) a UNESCO World Heritage Site
4) a piece of Paradise (6)
On a general level, it demonstrates:
a) successful results of international cooperation (best of Middle East & West)
b) transformation of a wasteland and barren desert, into productive land
c) creation of a peaceful paradise, with security and tranquility for local, regional, national and international visitors
d) that life can be fruitful, with water, fruit, birds (none of which are sanctioned) in the middle of a desert (6)
e) that continuous small scale step-by-step development and progress, not instantaneous big changes or completion, can be one option in the evolution and restoration of a long abandoned historic site, and that such undertakings are a daunting task
f) that an abandoned ruin can rise again to attain UNESCO World Heritage status for the enjoyment of all peace-loving pilgrims and ecotourists
This 407 m long and 122 m wide little Garden of Eden, owes its existence and survival, entirely on water, in short supply in Iran. A qanat supplies water from a nearby mountain. Qanats are historical underground aquaducts, that can be found throughout Iran, some of which are 3,000 years old, although the exact origin is not clear.
The team was invited by its hosts, the Kerman Chamber of Commerce (7) into the upper room of the residence at the top of the garden for an exclusive view of the main axis all the way down to the entrance building, while eating a fancy dinner as seen in the photo.
Paradoxically, if one examines the complete site and investigates details, one quickly discovers the true potential of this site. Most of the 5.5 ha property is not yet developed. That applies to  the existing land of gardens and orchards, and building and accommodations. There are only 2 suites and 14 rooms in operation at this time. The team left its generic Hotel in Kerman at  ($130) to stay 2 nights and 2 rooms in paradise for $266 for 7 people, with breakfast served in the room or outside.
Unfortunately there were far too few tourists. The main need now is getting more international ecotourists to appreciate this rare world heritage site found in Iran, available to all of us.
In conclusion, this vignette of Paradise:
1) provides inspiration and a gift of a powerful precedent on how to overcome problems and challenges, with incremental solutions and progress. It gives hope to overcome obstacles and adversities with solutions and success.
2) gives a glimpse of the future: how a courtyard in an unused caravanserai may one day smell, feel, sound and taste, as a productive multi-purpose paradise in our Silk Road to Peace recofit.
3) illustrate past success of peaceful co-existence and cooperation between Iran and the west
4) contrasts the folly and damage of sanctions and its violation of human rights and international law and its effect on the local economy

کرمان و باغ شازده

باغ شازده (۱-۴) یکی از زیباترین رمزورازهای ایران و از درخشان‌ترین جواهراتِ جهان است. این باغ در نزدیکی ماهان قرار دارد، در ۴۵ کیلومتریِ جنوب کرمان واقع در جنوب مرکزی ایران. این باغ همچنین در نزدیکی گرم‌ترین نقطه‌ی جهان قرار دارد (۵). با این حال، مکانی‌ست سرشار از نشاط و سرزندگی. باغ شازده بهشتی کوچک است با چشم‌اندازی به آینده (۶).

این تمثیل بهشت زمینی در سال ۱۸۷۸ میلادی، اواخر دوره‌ی قاجار، برای حاکم وقت ناحیه‌ی کرمان ساخته شد، اما حاکم پیش از کامل شدن آن درگذشت و بنابراین ساختمان‌های باغ هیچ‌گاه تکمیل نشد. این موضوع به‌ویژه در تفاوت میان دروازه‌ی کم‌ارتفاع باغ، که انباشته از جزئیاتِ بسیار است، و اقامتگاه فوقانی که بسیار ساده و ابتدایی اما ناقص است، به چشم می‌خورد.

این باغی محصور میان دیوارهاست که در پارسی قدیم با کلمه‌ی پردیس (۶) توصیف شده است و در این مورد خاص علاوه بر دیوارها همچنین دارای ایوان‌هاست و نیز مسیری که با شیب طبیعی زمین به ۱۲ آبشارک و ۶۰ پله‌ می‌رسد با فوّاره‌هایی که در آن میان قرار گرفته‌اند و درخت‌هایی در هر دو سو و گل‌هایی در طول مسیر.

کهن‌درهای چوبیِ تاریخیِ باغ که به آشفته‌بازارِ دنیای بیرون باز می‌شوند تا ۱۰ شب کماکان بازند و سپس تا ۷ صبح بسته می‌مانند. به این ترتیب، در طول ساعات شب، فضایی امن و آسوده برای مهمانان و مسافران راه‌های دور و نزدیک فراهم است. عمارت‌های اصلی و پیاده‌راهِ باغ شب‌ها روشن نگاه داشته می‌شود. در آفتابِ صبحگاهی صبحانه را صرف کردیم، با چشم‌اندازی بی‌نظیر تماماً در امتدادِ محور مرکزی باغ.

این مکان شگفت‌انگیز که به شهرکی چندمنظوره می‌مانَد، همزمان:

۱) واحه‌ای‌ست در دل کویر

۲) باغی‌ست تلفیقی با طراحیِ اروپایی ـ ایرانی

۳) از میراث‌های جهانیِ یونسکوست

۴) تکّه‌ای از بهشت است بر زمین (۶)

و به‌طور کلی، نشان‌دهنده‌ی این حقایق است:

الف) نتایج موفقیت‌آمیز حاصل از یک همکاری بین‌المللی (بهترین‌های خاورمیانه و غرب)

ب) تبدیل خاکی بایر و بیابانی بی‌باروبر، به زمینی پرحاصل

پ) ایجاد بهشتی آرام، توأم با امنیت و آرامش برای میهمانان و بازدیدکنندگان محلی، منطقه‌ای، داخلی و بین‌المللی.

ت) این که با وجود آب، درختان میوه و پرندگان (که همه تحریم‌ناپذیرند) در دل کویر (۶)، زندگی تا چه حد می‌تواند پرحاصل باشد.

ث) این که گسترش و پیشرفت آهسته و پیوسته به‌جای تغییرات بزرگ یا کارهای عظیم، می‌تواند یکی از گزینه‌ها در توسعه و بازسازیِ یک مکان تاریخیِ سال‌ها متروک باشد که مسئولیتی بس خطیر است.

ج) این که یک مخروبه‌ی متروکه هم می‌تواند بار دیگر قامت برافرازد و جایگاه «میراث جهانی یونسکو» را از آن خود سازد تا به این ترتیب تمام طبیعت‌گردان و زائران راه صلح‌ از وجودش غرق لذت شوند.

این باغ بهشتِ ۴۰۷ در ۱۲۲ متری هستی و بقای خود را تماماً مدیون آب است، آن هم با کمبود آبی که در ایران وجود دارد. آب این باغ از قناتی در کوهستانی در همان حوالی تأمین می‌شود. قنات‌ها سازه‌های آبیِ تاریخیِ زیرزمینی‌اند که در سراسر ایران یافت می‌شوند و برخی از آنها ۳۰۰۰ سال قدمت دارند، گرچه منشأ دقیق پیدایش‌شان مشخص نیست.

گروه «راه ابریشم تا آشتی» به دعوت میزبانانش در «اتاق بازرگانی، صنایع و معادن کشاورزی کرمان» (۷) به اتاق فوقانی اقامتگاه بر بام عمارت باغ رفت تا از چشم‌انداز بی‌نظیرِ آنجا به محور اصلی باغ که می‌رود و می‌رود تا به ساختمان ورودی برسد نصیب ببرد و همزمان، همان‌طور که در عکس دیده می‌شود، شامی مجلّل صرف کند.

شگفت آنکه اگر کسی کلّ این مکان را مورد بررسی قرار دهد و جرئیاتش را از نزدیک مطالعه کند، فوراٌ به ظرفیت‌های حقیقی‌اش پی می‌برد: بخش اعظم این ملکِ ۵.۵ هکتاری هنوز توسعه نیافته و مورد بهره‌برداری قرار نگرفته است. آنچه مورد استفاده و بهره‌برداری قرار گرفته تنها شامل زمینی است که در حال حاضر باغ‌ها و درختان میوه در آن قرار دارند و نیز سایر ساختمان‌ها و سکونت‌گاه‌ها. در حال حاضر، تنها ۲ سوئیت و ۱۴ اتاق دایر هستند. گروه هتلِ معمولی‌اش را در کرمان (در ازای ۱۳۰ دلار برای ۷ نفر) ترک کرد تا ۲ شب را (در ازای ۲۶۶ دلار) در ۲ اتاقِ این بهشت زمینی سپری کند، همراه با صبحانه‌ای که هم داخل و هم بیرون اتاق‌ها سرو می‌شد.

متأسفانه تعداد گردشگران بسیار کم بود. در حال حاضر، ضرورت اصلی جذب تعداد بیشتر گردشگران و طبیعت‌گردانِ بین‌المللی به این مکان است تا قدر این میراث نادر جهانی را بدانند، گنجینه‌ای که در ایران یافت شده اما در دسترس همه‌ی ماست.

نتیجه آنکه این تّکه‌ از بهشت بر زمین:

۱) منبع الهام است و هدیه‌ای حاوی سنّتی قوی مبنی بر چگونه چیره شدن بر مصائب و مشکلات، با به کارگیری راه‌حل‌ها و حرکت‌هایی رو به جلو و روزافزون. منبع امید است به غلبه بر موانع و ناملایمت‌ها از طریق انتخاب راه‌حل‌های درست و گام برداشتن در مسیر موفقیت.

۲) چشم‌اندازی از آینده پیش رویمان قرار می‌دهد: اینکه چگونه ممکن است روزی حیاطی در کاروانسرایی متروک حسّ و حال و رنگ و بوی بهشتی چندمنظوره و پرباروبر را در مسیر بازسازی «راه ابریشم تا آشتی‌»مان از آنِ خود سازد.

۳) نمایان‌گرِ موفقیت‌هایی‌ست که در گذشته همزیستی و همراهی‌های صلح‌آمیزِ ایران و غرب به بار آورده است.

۴) در تضاد قرار دارد با بلاهت‌ها و خسارت‌های تحریم‌هایی که ناقض حقوق بشر و قوانین بین‌المللی هستند؛ و همچنین در تضاد با تأثیراتی عمل می‌کند که این تحریم‌ها بر اقتصاد داخلی ایران می‌گذارند.

به فارسیِ پژمان طهرانیان

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

alt

References:
1) S.M A. Golabzade, The Province of Kerman at a Glance, Kermanology Center, 2002, Kerman, Iran
Write comment (0 Comments)

In Iran, Kerman and Yazd

Created on Thursday, 24 October 2013 01:34 | Last Updated on Wednesday, 11 June 2014 16:00 | Written by Administrator | Print | Email | Hits: 2527
We arrived in Yazd Friday evening. Two days ago we went to Chak Chak and Meybod to see caravanserai and a huge ice house. Yesterday we had a meeting with top officials at the International Center on Qanats & Historic Hydraulic Structures and then travelled south until after dark looking at more caravanserai, cisterns, castles and a Garden, similar to the one described in the next post, but not yet developed.
Long days on the road. By the end of the day, we ended up in a shop eating Iranian ice cream. After all, they were the first people in the world to enjoy ice cream in the middle of summer, straight from their Ice pit houses, one of which we visited in Meybod. Huge and ingenious.

در ایران ــــــ کرمان و یزد

جمعه عصر به یزد رسیدیم. طی دو روز گذشته، برای دیدن کاروانسراها و همچنین یک یخچال خشتیِ بزرگ، به چکچک و میبد رفتیم. دیروز ملاقاتی داشتیم با مقامات ارشدِ «مرکز بین‌المللیِ قنات‌ها و سازه‌های تاریخی آبی»، سپس راه جنوب را در پیش گرفتیم و تا پس از غروب آفتاب مشغول بازدید کاروانسراها، آب‌انبارها و عمارت‌های دیگر بودیم، و نیز باغی مشابه آنچه در پست بعدی توصیف شده، اما نه تا آن حد پیشرفته.

روزهای دراز در راه. در پایان روز، به مغازه‌ای رسیدیم و بستنی سنّتی ایرانی خوردیم. هرچه باشد، ایرانیان نخستین مردم دنیا بوده‌اند که لذّتِ بستنی خوردن در چلّه‌ی تابستان را چشیده‌اند، بستنی‌هایی که در یخدان‌های بزرگشان تولید و از همان‌جا مستقیماً مصرف می‌کرده‌اند، و ما یکی از آنها را در میبد دیدیم. چه عظمت و ابتکاری!

به فارسیِ پژمان طهرانیان

Write comment (0 Comments)

Introducing our Silk Road to Peace Logo

Created on Sunday, 22 September 2013 19:40 | Last Updated on Wednesday, 11 June 2014 16:00 | Written by Administrator | Print | Email | Hits: 2602

While some team members of our Silk Road Road to Peace are far away compiling a list of caravanserai and related information on the architecture and opportunities of the western section of the Silk Road between Istanbul, Turkey and Mashhad, Iran, with Georgia, Armenia and Iran still to go, Calgary team members have been busy designing the Silk Road to Peace logo to accompany all companions along the way, as we strive to be responsible emissaries of western nations and intelligent representative of the people in the east and west, in contrast to politicians.

The purpose of this project is to promote peace initiatives on a people-to-people basis. The taxpayers of the west are sick and tired of sanctions and war threats of governments who are out of touch with reality. 6 Million innocent victims have been killed by western aggression since World War II. Iran has not invaded any country for 270 years. Lets get the facts straight.

The logo has been worked on for several months and has been refined to the present edition by Marilyn Mora and I (Jorg Ostrowski), with more work to be done before a final  colour version is rolled out soon. What can you see? Comments and constructive criticism is welcomed.

معرفی نشان گرافیکی گروه راه ابریشم تا آشتی

در حالی که برخی از اعضای گروه راه ابریشم تا آشتی در دوردست در کار گردآوری فهرستی از کاروانسراها و اطلاعات مربوط در زمینه‌ی معماری آنها و نیز امکاناتِ کماکان موجود در بخش غربی راه ابریشم، میان استانبولِ ترکیه و مشهدِ ایران با گرجستان و ارمنستان هستند، اعضای تیم کلگری هم سرگرم طراحی نشان گرافیکی گروه  راه ابریشم تا آشتی بوده‌اند تا همه‌ی همراهان را در طول این راه همراهی کنند، چراکه ما ـــ بر خلاف سیاستمدارها ــــ مشتاقِ آن هستیم که فرستادگانِ متعهدِ ملل غرب باشیم و نمایندگانِ هوشیارِ مردم مشرق‌زمین و مغرب‌زمین.

هدف این پروژه ترویج اقدامات صلح‌آمیز است بر پایه‌ی روابط میان مردم با یکدیگر. مالیات‌دهندگانِ غرب خسته و عاصی‌اند از تحریم‌ها و تهدید به جنگ‌های دولت‌هاشان که از واقعیت‌ها هیچ‌چیز نمی‌دانند. از جنگ دوم جهانی به بعد، شش‌میلیون قربانی بی‌گناه در نتیجه‌ی ستیزه‌جویی‌های غربی‌ها کشته شده‌اند. از سوی دیگر، ایران ۲۷۰ سال است که به هیچ کشوری حمله نکرده است. بیایید تنها به دنبال اطلاعات دقیق باشیم.

این نشان گرافیکی چندین ماه  در دست طراحی بوده و بهتر و بهتر شده تا مریلین مورا و من (یورگ اوستوروفسکی) آن را به شکلی که در اینجا می‌بینید درآورده‌ایم؛ البته پیش از آنکه شکل رنگی آن به زودی بیرون بیاید، کارهای دیگری هم باید رویش انجام شود. شما آن را چگونه می‌بینید؟ از نظرها و انتقادهای سازنده استقبال می‌شود.

به فارسیِ پژمان طهرانیان

Write comment (0 Comments)

Silk Road to Peace Brochure

Created on Sunday, 22 September 2013 15:51 | Last Updated on Wednesday, 11 June 2014 16:00 | Written by Administrator | Print | Email | Hits: 2568

بروشور پروژه‌ی راه ابریشم تا آشتی

پروژه‌ی بازسازی و احیای کاروانسراهای راه ابریشم

بخش معماری/ طراحی از بورسیه‌ی تحقیقاتی دکتر آرتور کلارک در زمینه‌ی شهروند جهانی شدن، هسته‌ی اولیه‌ی الگوی فکری و عملیِ تازه‌ای‌ست برای رسیدن به یک جامعه‌ی جهانی و دستیابی به صلح و سازگاری با همسایگان و رقیبان؛ برای احترام به محیط زیست و رسیدن به راه‌حل‌هایی برای حلّ مشکلات آن؛ برای حفظ و نگهداری آثار و اماکن تاریخی، و برای زدن پلی ازگذشته به آینده، بر راه تازه‌ای که به آشتی و همیاری منتهی می‌شود. ایجاد یک زنجیره‌ی بین قاره‌ای میان بیوسفر (زیست‌کره‌) و اماکن ناشناخته‌ای که میراث جهان نوین مایند، قابل پیش‌بینی و تصوراست. کاروانسراهای قدیم پناهگاه‌هایی امن بوده‌اند در دنیایی خطرناک پر از کویر و کوهستان، طوفا‌ن‌های شن و دزدان دریایی. آنها شرایط زندگی انسانی را در طول صدها و هزاران سال مهیّا می‌کرده‌اند ــــــ با فراهم کردن آب و غذا، امنیت و سرپناه، دوستی و همراهی میان مردم، مشارکت و همکاری، شراکت و دادوستد، درک و احترام متقابل، ایجاد فضایی برای بحث و گفت‌وگو میان بازرگانان و زائران، عالمان و بومیان؛ ارزش‌هایی که ما امیدواریم به تدریج ترویج شوند ــــــ هربار با مرمّت و احیای یک کاروانسرا و در ادامه پذیرایی از مهمانان و مسافران در آن، که جان تازه‌ای به این مکان‌ها خواهند بخشید و این کاروانسراها را تبدیل خواهند کرد به چراغ راهی به سوی آینده‌ای به رسمِ پیشین پایدارتر، سازگارتر با محیط زیست، و خودکفاتر برای همه‌ی گونه‌های زیستی.

بورسیه‌ی تحقیقاتی دکتر آرتور کلارک در زمینه‌ی شهروند جهانی شدن

کنسرسیوم مطالعات صلح، دانشگاه کلگری

۱) مأموریت

امیدواریم با آموختن از نمونه‌ها و تجربه‌های گذشته ــــ آموختن از مردمان و مکان‌ها، از تاریخ و میراث به‌جامانده، از باستان‌شناسی و معماری، از فرهنگ و سُنن، و از موسیقی و ادبیات ــــ به آینده‌ای پایدارتر برسیم.

۲) چشم‌انداز

در سال ۲۰۲۰، دو کاروانسرا را تکمیل کرده و به بهره‌برداری (برای اسکان و استفاده‌های دیگر) رسانده‌ایم، و چهار کاروانسرای دیگر را هم در دست مرمت و بازسازی و احیا داریم تا شرق و غرب از راه خاورمیانه ــــ و از طریقِ پلی که ایران باشد ــــ  به یکدیگر پیوند داده شوند.

۳) هدف‌های مشخص

آرزو داریم با مردم دیدار کنیم، از اماکن بازدید کنیم، سخنرانی کنیم و قدم در راهی بگذاریم که مارکوپولو گذاشت ــــ راهی که زنجیره‌ای بین قاره‌ای و بیوسفری (زیست‌کره‌ای)ست ــــ و نیز به اماکنی روی آوریم که میراث جهان نوین مایند، و در این میان، با شرکای جهانی‌مان، دو کاروانسرای نمونه را که بازسازی و احیا شده‌‌اند، در اختیار بگیریم و با طراحی‌های لازم، برای اسکان و بهره‌برداری آماده کنیم.

۴) تمرکز بر مسائل زیست‌محیطی

۱. حفظ و نگهداری تاریخی و زیست‌بومی

۲. ایجاد مناطق مسکونی پایدار و سازگار با طبیعت، از قبیل اکوویلِیج‌ها (مناطق طبیعت‌دوستِ خارج از شهر) و اکوسیتی‌ها (شهرک‌های بازسازی‌شده در دل طبیعت)

۳. حفاظت از منابع طبیعی: زمین، هوا ، آب، درختان

۴. استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر/ جایگزین‌پذیر، انرژی‌های سبز و پاکِ جایگزین

۵. برنامه‌های اکوپلاس (برنامه‌هایی که چیزی به محیط زیست می‌افزایند): جمع‌آوری آب، زمین، انرژی و غذای مازاد

۶. ایجاد امنیت غذایی: طراحی، مهندسی، معماری و در نهایت کشاورزی پایدار و منطبق با محیط زیست، خانه‌ها و دیوارهای سبزِ طبیعت‌دوست

۷. اجرای پروژه‌های پیشرفته‌ی هدایتی-حمایتی به صورتِ آزمایشی

۸. شراکت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مشترک

اینها همه ضرورت‌های اصلی برای دست‌یابی به آینده‌ای پایدارهستند که در آن شأن و منزلت طبیعت حفظ شود.

۵) اهداف تور اکواستادی (تور مطالعات محیط زیستی)

۱. دیدار با گروه‌های مختلف، ایجاد تماس‌ها و ارتباط‌های تازه در هر منطقه، با شرکا و همکارانمان در ایران، ترکیه، آذربایجان، گرجستان و ارمنستان

۲. برگزاری مراسم معارفه برای آغاز رسمی فعالیت‌ها در هر شهر، با حضور مقامات شهرداری‌ها

۳. بازدید از کاروانسراهای دوره‌ی پس از اسلام در ۵ کشور

۴. آگاهی یافتن از امکانات و در عین حال محدودیت‌های موجود در هر بنا

۵. انتخاب ۶ کاروانسرا در ایران و ۶ کاروانسرا در کشورهای دیگر

۶. تعمّق در فرهنگ و تاریخِ راه ابریشم

۷. بازدید از بهترین نمونه‌های معماری بومی: زیگورات‌ها، عبادتگاه‌ها، غارها و روستاهای زیرزمینی، قصرها، ارگ‌ها و قلعه‌ها، یخچال‌ها و منابع و مخازن ذخیره‌ی آب، بادگیرها (۵)، دیوار بزرگ چین، کاریزها، باغ‌های ایرانی، رصدخانه‌ها، بناهای خرسنگی، اماکن و بناهای ثبت‌شده توسط سازمان میراث جهانی یونسکو، ویرانه‌های ماقبل تاریخ، بناهای ساخته‌شده با گِلِ چینه‌کشی، و بهشت‌های زمینی

۸. بازدید از معابد زرتشتیان، برج خاموشان (برج سکوت)، چهارطاقی‌ها، غارها و روستاها.

۶) مقصدها (در ایران)

تبریز، تهران، مشهد، رادکان، قوچان، کاشان، شیراز، اصفهان، ابیانه، اقدا، خرانق، میبد، آبکوه، یزد، کرمان، کرمانشاه، همدان

(از توصیه‌ها برای دیدار از افراد و مکان‌های دیگر استقبال می‌شود)

۷) زمان‌بندی (برای بازدید از همه‌ی کشورهای در مسیر راه ابریشم)

۱. سال ۲۰۱۳: ترکیه، ارمنستان، گرجستان، آذربایجان و ایران

۲. سال ۲۰۱۴: چین، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ایران

۸) مردم ایران

آرزو داریم در ایران با این گروه‌ها دیدار و سفر/ کار کنیم:

۱. دانشجویان باانگیزه، فارغ‌التحصیلان کوشا، متخصصان سخاوتمند، متفکران خلّاق، افراد عادی اما روشن و با دید باز، مبتکرانِ راهگشا، به‌ویژه افرادی با پشتوانه‌ی دانش، تحقیقات و علاقه‌ی لازم

۲. مقامات دولتی و مدیران شهری

۳. شهرداران، بخش‌داران و...

۴. حامیان یا شرکای بالقوه، سرمایه‌گذاران یا متخصصان امر، همکاران یا اعضای تیم‌ها و گروه‌های مختلف، افراد روشن و بابصیرتِ علاقه‌مند به این پروژه، کسانی که به کشورشان مهر می‌ورزند و به حفظ و نگهداری از آثار تاریخی عمیقاً احساس تعهد می‌کنند و قدردان هر اقدامی در این زمینه هستند

۵. سازمان‌های غیردولتی که در این زمینه‌ها دست به فعالیت‌های در خور توجهی زده‌اند

۶. روستاییان، دانش‌آموزان و مستمندان

۷. جایزه‌ی شایسته‌ترین اعضای تیم‌هامان:

الف) سفر به چین در سال ۲۰۱۴،  ب) سفر به کانادا در سال ۲۰۱۵

۹) تیم‌ها (در حال گسترش)

۱. تیم ایرانی در همدان

۲. تیم کانادایی در کلگری

۳. تیم بین‌المللی در دیگرکشورها

۱۰) شرکا و همکاران (در حال گسترش)

۱. دولت(ها)

۲. شهرها و روستاها

۳. دانشگاه‌ها

۴. مؤسسات تحقیقاتی

۵. سازمان‌های غیردولتی

۶. صاحبان صنایع سبز (سازگار با طبیعت)

۱۱) کارهای در دست انجام

۱. جلب حمایت‌های لازم

۲. جلب حامیان و شرکای بالقوه

۳. فهرست‌برداری از کاروانسراهای راه ابریشم

۴. فراهم آوردن مقدمات تحقیقات و مسافرت‌ها

۵. برقراری تماس‌ها و ایجاد ارتباط‌هایی برای انجام سخنرانی‌ها، همخانه شدن با بومی‌ها، بازدید از بناها و اماکن تاریخی

۶. برنامه‌هایی برای سرمایه‌گذاری و جلب سرمایه‌گذار

۷. برگزاری سخنرانی‌ در ونکوور، کلگری، ادمونتون

منشور اصول طراحی معماری پایدار و سازگار با محیط زیست

معیارهای اصلی در همه‌ی پروژه‌ها، چه پروژه‌های جدید، چه پروژه‌های مرمت و بازسازی، شامل موارد زیر است:

۱) حفظ زیست‌بوم‌ها و محافظت از طبیعت

۲) حفظ سلامت و امنیت ساکنان بنا، مهندسی محیط کار و نیروهای انسانی، و طراحی ساختمان‌های بدون موانع داخلی برای رفت‌وآمد آزادانه در آنها

۳) مدیریت محیط زیستی: ایجاد حداقل آلودگی

۴) در نظر گرفتن رشد و توسعه‌ی پایدار شهری در ساختن بناهای مناطق مسکونی

۵) محافظت از منابع طبیعی، مانند درختان، و استفاده از سوخت‌های فسیلی

۶) محافظت از آب و انرژی

۷) استفاده از تکنولوژی‌های مناسب: توالت‌های کودساز

۸) استفاده از انرژی‌های جایگزینِ قابل تجدید ـــــ انرژی‌های پاک و سبز

۹) کاهش دادن هزینه‌های تعمیر و نگهداری ساختمان‌ها به حداقل ممکن

۱۰) در نظر داشتن صلح جهانی، گرمایش زمین، تغییرات آب‌وهوایی، پدیده‌ی جزایر گرمایی، خرده‌صنعت‌ها، آلودگی هوا و عدالت اجتماعی


نکته: ما به جای پیروی از اهداف «لید» (پیشرو در طراحی انرژی و طراحی زیست‌محیطی*)، هدفمان رعایت استانداردهای این مؤسسات است:

Natural Step, Passiv Haus, Living Institute


یورگ اوستوروفسکی

jdo at ecobuildings dot net

فوق لیسانس معماری از ام آی تی در آمریکا

MIT (Massachusetts Institute of Technology)

و لیسانس معماری از دانشگاه تورونتوی کانادا

۱) معمار اکولوژیک، فارغ التحصیل با معدل ۴.۹ از ۵

۲) ۳۶ سال تخصص و تجربه‌ی کاری

۳) انجام پروژه‌هایی در ایالات بریتیش کلمبیا، آلبرتا، ساسکاچوان، کبک، پرینس ادوارد آیلند در کانادا

۴) ریاست چهار شرکت و مدیریت شرکت‌های دیگر

۵) تجربیاتی در طراحی و نقشه‌کشی، مشاوره، تنظیم قراردادها، مدیریت پروژه و مدیریت تحقیقات در پروژه‌های معماریِ اکولوژیک

۶) مشتریان: بخش خصوصی و دولتی ـــــ  شاملِ معماران، سازندگان، شرکت‌های توسعه و عمران، شرکت‌های ساختمانی، دولت، و مالکان خصوصی

۷) نویسنده‌ی ۱۲۵ مقاله، برنده‌ی ۷ جایزه، پذیرای ۲۰۰ هزار بازدیدکننده از خانه‌ی اکولوژیک خود، و جلب‌کننده‌ی ۲۰۰ شریک و همکار در طول دوران کاری


شعار ما

معماری بومی برای آینده‌ای پایدار

تغییر الگوها به سمتِ

یک. بازسازی راه باستانی ابریشم برای پایه‌گذاریِ پایداری و جاودانگی

دو. دستیابی به صلح و سعادت، جلب حامیان مادی و معنوی، رسیدن به رونق و شکوفایی، جذب سرمایه‌گذار و جذب نسل‌های آینده


* LEED (Leadership in Energy & Environmental Design)

به فارسیِ پژمان طهرانیان

Write comment (0 Comments)